vrijdag, oktober 12, 2012

Een speciale dag

Een aanrader voor elke paardenliefhebber met kids
Nu wist ik wel dat ze mooie tekeningen had gemaakt voor in een paardenboek. Op facebook mochten we af en toe mee spieken met haar creaties.
Gisteren was het zo ver: Het boek "Naar de Manege" van Netty (schrijfster) en Margot (illustrator) werd feestelijk op de school gepresenteerd.

Via Facebook liet Margot teleurgesteld weten dat diegene die haar met de koets naar school zou rijden, had afgebeld. Dus grapte ik in een reactie: "Waarom bel je dan niet?"
Alsof het zo moest zijn ging een balletje rollen.

Margot ken ik via Maud en samen hebben we op maandag zumba gedaan. Onze kids zitten in dezelfde klas. Margot weet wel dat ik paarden heb, maar dat ik ook kan mennen was een verrassing voor haar.

Pappa als mijn groom
Voordat ik "Ja" kon zeggen, moest ik zeker weten dat Jillie nog 4 hoefijzers onder haar hoeven had zitten.
Woensdagmiddag werd dan ook een middag om alles in orde te maken. Hoefijzers waren gecontroleerd.  Jorrith bouwde de koets om van een tweespanwagen naar een enkelspanwagen terwijl ik tussen al het tuig wat we hebben, zocht naar datgene wat ik nodig had voor mijn Jillebil. (lees: tweespantuig ombouwen naar enkelspantuig)

Naomi appte me dat ze graag een tourtje mee wilde rijden en terwijl zij Jillie van modder en stof ontdeed, kon ik met een sopje over de modderige koets wrijven. Om 6 uur reed ik vol spanning het erf af.

Waarom spannend voor mij?? Natuurlijk doe ik jaren (zo'n 16 jaar) aan de mensport. Ik heb mijn enkelspan- en dubbelspan diploma op zak. Maar ik heb jaren niet (mogen) gereden.
En nu... nu kon ik mezelf bewijzen dat ik het wel kan. En ja... het is gelukt! Ik voelde de trots door mij stromen. :-)
Natuurlijk mede door mijn superbrave pony die na lange tijd alleen voor de koets stond en gewoon liep zoals ze altijd heeft gedaan toen Jeroen haar aangespannen reed.

Zelfs Jorrith stond versteld van zijn moeder. Hoop dat hij nu een beetje het vertrouwen krijgt om met mij aangespannen te rijden.

Deze komt ingelijst op te hangen in ons huis.
Enfin... Gisterenmiddag vrij genomen en samen met pappa Jillie ingespannen. Maud (die de taak van fotografe had)  kwam al ijsberend aan want de makers van het boek waren wat aan de late kant. In een drafje gingen we bergafwaarts richting school. Daar stonden de kinderen van groep 1,2,3 en 4 het duo met stokpaardjes en ballonnen op te wachten.
Later kwamen daar nog klassen bij uit de hoogbouw.

Hoe dat werd ervaren lees je hier op de blogspot van de schrijfster:

Netty had speciaal voor de aanwezige paarden een paardentaartje gemaakt wat Jillie met smaak op at.

Het was leuk Margot te helpen en vond het bijzonder erbij te mogen zijn. De ingelijste prent die ik van haar als dankjewel ontvangen heb,  krijgt een mooie plek in ons nieuwe thuis.  (nee nee we hebben nog niets)

Wil je meer werk van Margot zien link dan verder naar: http://www.margotsenden.blogspot.nl/

1 Comments:

Blogger Margot Senden said...

Geweldig artikel Esther, en ik ben nog steeds zo dankbaar om mijn reddende engel en engeltje:).

13 oktober, 2012 11:43  

Een reactie posten

<< Home

Free Image Hosting at www.ImageShack.us